اوتروفیکاسیون بدنه های آبی: بحران سبز دنیای آب

اوتروفیکاسیون توده‌های آبی به پدیده‌ای اطلاق می‌شود که تحت تأثیر فعالیت‌های انسانی، مواد مغذی مانند نیتروژن و فسفر مورد نیاز موجودات زنده به مقدار زیاد وارد آب‌های کم‌جریان مانند دریاچه‌ها، رودخانه‌ها، خلیج‌ها و غیره می‌شوند و در نتیجه تولید مثل سریع می‌شوند. جلبک ها و دیگر پلانکتون ها، کاهش اکسیژن محلول در بدنه آبی، بدتر شدن کیفیت آب و مرگ انبوه ماهی ها و سایر موجودات.
علل آن عمدتاً شامل جنبه های زیر است:
1. مواد مغذی بیش از حد: محتوای بیش از حد مواد مغذی مانند فسفر تام و نیتروژن کل عامل مستقیم اوتروفیکاسیون بدنه های آبی است.
2. حالت جریان آب: حالت جریان آهسته آب (مانند دریاچه ها، مخازن و غیره) رقیق شدن و انتشار مواد مغذی در بدنه آبی را با مشکل مواجه می کند که این امر برای رشد جلبک ها مساعد است.
3. دمای مناسب: افزایش دمای آب، به ویژه در محدوده 20 ℃ تا 35 درجه سانتیگراد، باعث رشد و تولید مثل جلبک ها می شود.
4. عوامل انسانی: مقدار زیادی فاضلاب، زباله و کودهای حاوی نیتروژن و فسفر که توسط صنعت، کشاورزی و زندگی در نواحی توسعه یافته اقتصادی و پرجمعیت اطراف تخلیه می شود، از عوامل مهم انسانی برای اوتروفیکاسیون توده های آبی هستند. ‌

اوتروفیکاسیون بدنه های آبی و اثرات زیست محیطی
تأثیر اوتروفیکاسیون توده های آبی بر محیط زیست عمدتاً در جنبه های زیر منعکس می شود:
1. بدتر شدن کیفیت آب: تولید مثل انبوه جلبک ها اکسیژن محلول در بدن آب را مصرف می کند و باعث بدتر شدن کیفیت آب می شود و بر بقای موجودات آبزی تأثیر می گذارد.
2. عدم تعادل اکولوژیکی: رشد دیوانه وار جلبک ها جریان مواد و انرژی اکوسیستم آبی را از بین می برد و منجر به عدم تعادل در توزیع گونه ها و حتی تخریب تدریجی کل اکوسیستم آبی می شود. ‌
3. آلودگی هوا: پوسیدگی و تجزیه جلبک ها باعث تولید بو و آلودگی محیط جو می شود.
4. کمبود آب: بدتر شدن کیفیت آب، کمبود منابع آب را تشدید خواهد کرد.
دریاچه ای که در ابتدا صاف و بدون ته بود، ناگهان سبز شد. این ممکن است سرزندگی بهار نباشد، بلکه یک سیگنال هشدار دهنده از اتروفیکاسیون بدنه های آبی باشد.
اوتروفیکاسیون کیفیت آب، به عبارت ساده، "تغذیه بیش از حد" در بدنه های آبی است. وقتی محتوای مواد مغذی مانند نیتروژن و فسفر در آب‌های با جریان آهسته مانند دریاچه‌ها و رودخانه‌ها بسیار زیاد باشد، مانند باز کردن یک «بوفه» برای جلبک‌ها و دیگر پلانکتون‌ها است. آنها به طور وحشی تولید مثل می کنند و "شکوفه های آب" را تشکیل می دهند. این نه تنها آب را کدر می کند، بلکه یک سری مشکلات زیست محیطی جدی را نیز به همراه دارد.

نیروی محرکه اوتروفیکاسیون بدنه های آبی، پس این مواد مغذی بیش از حد از کجا می آیند؟ به طور عمده منابع زیر وجود دارد:
کوددهی کشاورزی: ​​به منظور افزایش عملکرد محصول، مقدار زیادی کود شیمیایی استفاده می شود و بسیاری از کودهای نیتروژنی و فسفر در اثر شستشوی آب باران وارد بدنه آبی می شوند.
فاضلاب خانگی: فاضلاب های خانگی در شهرها حاوی مقادیر زیادی مواد مغذی در مواد شوینده و باقیمانده مواد غذایی است. اگر مستقیماً بدون تصفیه یا تصفیه نامناسب تخلیه شود، مقصر اوتروفیکاسیون بدنه‌های آبی خواهد بود.
انتشارات صنعتی: برخی از کارخانه ها در طول فرآیند تولید، فاضلاب حاوی نیتروژن و فسفر تولید می کنند. اگر به درستی تخلیه نشود، بدنه آبی را نیز آلوده می کند.
عوامل طبیعی: اگرچه عوامل طبیعی مانند فرسایش خاک نیز می‌تواند برخی از مواد مغذی را به همراه داشته باشد، اما در جامعه مدرن، فعالیت‌های انسانی عامل اصلی کاهش کیفیت آب است.

عواقب اوتروفیکاسیون بدنه های آبی:
بدتر شدن کیفیت آب: تولید مثل در مقیاس وسیع جلبک ها باعث مصرف اکسیژن محلول در آب می شود و باعث بدتر شدن کیفیت آب و حتی انتشار بوی نامطبوع می شود.
عدم تعادل اکولوژیکی: شیوع جلبک ها فضای زندگی سایر موجودات آبزی را فشرده می کند و باعث مرگ ماهی ها و سایر موجودات می شود و تعادل اکولوژیکی را از بین می برد.

زیان های اقتصادی: اوتروفیکاسیون بر توسعه صنایعی مانند شیلات و گردشگری تأثیر می گذارد و باعث ضرر و زیان به اقتصاد محلی می شود.

خطرات سلامتی: توده‌های آبی اوتروفیک ممکن است حاوی مواد مضر مانند باکتری‌ها و سموم باشند که سلامت انسان را تهدید می‌کنند.

همراه با علل اوتروفیکاسیون بدنه های آبی، آزمایش های شاخص نیتروژن و فسفر لازم بر روی فاضلاب خانگی و فاضلاب صنعتی انجام می شود و "مسدود کردن" از منبع می تواند به طور موثری ورودی مواد مغذی برون زا را کاهش دهد. در عین حال، تشخیص و پایش نیتروژن، فسفر و سایر شاخص‌ها در دریاچه‌ها و رودخانه‌ها پشتیبانی داده‌ها و مبنای تصمیم‌گیری لازم را برای ایمنی و حفاظت از کیفیت آب فراهم می‌کند.

چه شاخص هایی برای اوتروفیکاسیون بدنه های آبی آزمایش می شوند؟
شاخص های تشخیص اوتروفیکاسیون آب شامل کلروفیل a، فسفر کل (TP)، نیتروژن کل (TN)، شفافیت (SD)، شاخص پرمنگنات (CODMn)، اکسیژن محلول (DO)، نیاز اکسیژن بیوشیمیایی (BOD)، نیاز شیمیایی به اکسیژن ( COD)، کربن آلی کل (TOC)، نیاز کل اکسیژن (TOD)، محتوای نیتروژن، محتوای فسفر، کل باکتری ها و غیره.

LH-P300 یک دستگاه سنجش کیفیت آب چند پارامتری قابل حمل اقتصادی است که می تواند به سرعت و با دقت اندازه گیری کند.CODنیتروژن آمونیاکی، فسفر کل، نیتروژن کل، آلاینده های آلی و آلاینده های معدنی در نمونه های آب. این می تواند نیازهای تشخیص شاخص های کلیدی نیتروژن و فسفر را برآورده کند. ابزار کوچک و سبک، آسان برای کار و کاملا کاربردی است، با عملکرد بسیار بالا هزینه. اوتروفیکاسیون آب با زندگی، سلامت و کیفیت زندگی هر فرد مرتبط است. از طریق نظارت و پاسخ علمی، من معتقدم که ما قادر خواهیم بود بر این چالش غلبه کنیم و از منابع آبی که برای بقا به آنها وابسته هستیم، محافظت کنیم. بیایید از همین الان شروع کنیم، از چیزهای کوچک اطرافمان شروع کنیم و به توسعه پایدار منابع آب کمک کنیم!