معرفی فرآیند ساده تصفیه فاضلاب

فرآیند تصفیه فاضلاب به سه مرحله تقسیم می شود:
تصفیه اولیه: تصفیه فیزیکی، از طریق عملیات مکانیکی، مانند توری، ته نشینی یا شناورسازی هوا، برای حذف سنگ، شن و ماسه، چربی، گریس و غیره موجود در فاضلاب.
تصفیه ثانویه: تصفیه بیوشیمیایی، آلاینده های فاضلاب تحت تأثیر میکروارگانیسم ها تجزیه شده و به لجن تبدیل می شوند.
تصفیه سوم: تصفیه پیشرفته فاضلاب که شامل حذف مواد مغذی و ضدعفونی فاضلاب با کلرزنی، اشعه ماوراء بنفش یا فناوری ازن است. بسته به اهداف تصفیه و کیفیت آب، برخی از فرآیندهای تصفیه فاضلاب شامل همه فرآیندهای فوق نمی شود.
01 درمان اولیه
بخش تصفیه مکانیکی (سطح اول) شامل سازه هایی مانند توری ها، اتاق های شن، مخازن رسوب اولیه و غیره برای حذف ذرات درشت و جامدات معلق است. اصل تصفیه، دستیابی به جداسازی جامد از مایع از طریق روش های فیزیکی و جداسازی آلاینده ها از فاضلاب است که یک روش متداول تصفیه فاضلاب است.
تصفیه مکانیکی (اولیه) یک پروژه ضروری برای تمام فرآیندهای تصفیه فاضلاب است (اگرچه برخی از فرآیندها گاهی اوقات مخزن ته نشینی اولیه را حذف می کنند)، و نرخ حذف معمولی BOD5 و SS در تصفیه اولیه فاضلاب شهری به ترتیب 25 و 50 درصد است. .
در تصفیه خانه های فاضلاب حذف بیولوژیکی فسفر و نیتروژن، اتاق های شن هوادهی به طور کلی توصیه نمی شود تا از حذف مواد آلی به سرعت تجزیه می شود. زمانی که خصوصیات کیفی آب فاضلاب خام برای حذف فسفر و نیتروژن مناسب نباشد، ته نشینی اولیه و گیرش این روش باید به دقت تجزیه و تحلیل و مطابق با روند پیگیری خصوصیات کیفی آب در نظر گرفته شود تا اطمینان حاصل شود. و بهبود کیفیت آب ورودی فرآیندهای بعدی مانند حذف فسفر و نیترات زدایی.
02 درمان ثانویه
تصفیه بیوشیمیایی فاضلاب به تصفیه ثانویه تعلق دارد که هدف اصلی آن حذف مواد جامد معلق غیرقابل غرق شدن و مواد آلی زیست تخریب پذیر محلول است. ترکیب فرآیندی آن متنوع است که می توان آن را به روش لجن فعال، روش AB، روش A/O، روش A2/O، روش SBR، روش خندق اکسیداسیون، روش حوضچه تثبیت، روش CASS، روش تصفیه زمین و سایر روش های تصفیه تقسیم کرد. در حال حاضر اکثر تصفیه خانه های فاضلاب شهری از روش لجن فعال استفاده می کنند.
اصل تصفیه بیولوژیکی این است که تجزیه مواد آلی و سنتز موجودات را از طریق عمل بیولوژیکی به ویژه اثر میکروارگانیسم ها کامل کند و آلاینده های آلی را به محصولات گازی بی ضرر (CO2)، محصولات مایع (آب) و محصولات غنی از آلی تبدیل کند. . محصول جامد (گروه میکروبی یا لجن بیولوژیکی)؛ لجن بیولوژیکی اضافی در مخزن ته نشینی از جامد و مایع جدا شده و از فاضلاب تصفیه شده خارج می شود. را
03 درمان سوم
تصفیه ثالثی، تصفیه پیشرفته آب است که فرآیند تصفیه فاضلاب پس از تصفیه ثانویه است و بالاترین اقدام تصفیه برای فاضلاب است. در حال حاضر تعداد زیادی تصفیه خانه فاضلاب در کشور ما وجود ندارد که به صورت عملی مورد استفاده قرار گیرند.
پس از تصفیه ثانویه، آب را نیترات زدایی و فسفر زدایی می کند، آلاینده های باقی مانده در آب را با جذب کربن فعال یا اسمز معکوس حذف می کند و با ازن یا کلر ضدعفونی می کند تا باکتری ها و ویروس ها را از بین ببرد و سپس آب تصفیه شده را به داخل آبراه ها می فرستد. منابع آب برای شستشوی توالت ها، سمپاشی خیابان ها، آبیاری کمربندهای سبز، آب صنعتی و پیشگیری از آتش سوزی.
مشاهده می شود که نقش فرآیند تصفیه فاضلاب تنها از طریق تبدیل زیست تخریب پذیری و جداسازی جامد از مایع و در عین حال تصفیه فاضلاب و غنی سازی آلاینده ها به لجن از جمله لجن اولیه تولید شده در قسمت تصفیه اولیه، لجن فعال باقیمانده است. تولید شده در بخش تصفیه ثانویه و لجن شیمیایی تولید شده در تصفیه ثالثیه.
از آنجایی که این لجن ها حاوی مقدار زیادی مواد آلی و عوامل بیماری زا هستند و به راحتی فاسد و بدبو می شوند، به راحتی باعث آلودگی ثانویه می شوند و کار رفع آلودگی هنوز به پایان نرسیده است. لجن باید از طریق کاهش حجم معین، کاهش حجم، تثبیت و تصفیه بی ضرر به درستی دفع شود. موفقیت در تصفیه و دفع لجن تأثیر مهمی بر کارخانه فاضلاب دارد و باید جدی گرفته شود.
اگر لجن تصفیه نشود، لجن باید با پساب تصفیه شده تخلیه شود و اثر تصفیه فاضلاب جبران شود. بنابراین، در فرآیند کاربرد واقعی، تصفیه لجن در فرآیند تصفیه فاضلاب نیز بسیار حیاتی است.
04 فرآیند بو زدایی
در میان آنها، روش های فیزیکی عمدتاً شامل روش رقیق سازی، روش جذب و غیره است. روش های شیمیایی شامل روش جذب، روش احتراق و غیره است. دوش و غیره

رابطه بین تصفیه آب و آزمایش کیفیت آب
به طور کلی در فرآیند تصفیه فاضلاب از تجهیزات تست کیفیت آب استفاده می شود تا بتوانیم وضعیت خاص کیفیت آب را بدانیم و ببینیم که آیا استاندارد را رعایت می کند یا خیر!
آزمایش کیفیت آب در تصفیه آب ضروری است. تا آنجا که به وضعیت فعلی مربوط می شود، مصرف آب بیشتر و بیشتر در زندگی و صنعت و مقداری پساب در زندگی و فاضلاب در تولیدات صنعتی نیز رو به افزایش است. اگر آب به طور مستقیم و بدون خروج از آن تخلیه شود، نه تنها محیط زیست را آلوده می کند، بلکه به سیستم محیط زیست محیطی آسیب جدی وارد می کند. بنابراین باید نسبت به تخلیه و آزمایش فاضلاب آگاهی داشت. ادارات مربوطه شاخص های تخلیه مربوطه را برای تصفیه آب مشخص کرده اند. تنها پس از آزمایش و تأیید رعایت استانداردها می توان آنها را تخلیه کرد. تشخیص فاضلاب شامل شاخص های زیادی مانند pH، مواد جامد معلق، کدورت، نیاز شیمیایی اکسیژن (COD)، اکسیژن بیوشیمیایی (BOD)، فسفر کل، نیتروژن کل و غیره است. تنها پس از تصفیه آب، این شاخص ها می توانند زیر دبی باشند. استاندارد می تواند ما اطمینان حاصل شود که اثر تصفیه آب، برای رسیدن به هدف حفاظت از محیط زیست.