نکات کلیدی برای عملیات تست کیفیت آب در تصفیه خانه های فاضلاب قسمت دوازدهم

62. روش های اندازه گیری سیانید چیست؟
روش های رایج تجزیه و تحلیل سیانید عبارتند از تیتراسیون حجمی و اسپکتروفتومتری. GB7486-87 و GB7487-87 به ترتیب روش های تعیین کل سیانید و سیانید را مشخص می کنند. روش تیتراسیون حجمی برای تجزیه و تحلیل نمونه‌های آب سیانید با غلظت بالا با محدوده اندازه‌گیری 1 تا 100 میلی‌گرم در لیتر مناسب است. روش اسپکتروفتومتری شامل روش رنگ سنجی اسید ایزونیکوتینیک - پیرازولون و روش رنگ سنجی اسید آرسین - باربیتوریک است. این برای تجزیه و تحلیل نمونه های آب سیانید با غلظت کم، با محدوده اندازه گیری 0.004 تا 0.25 میلی گرم در لیتر مناسب است.
اصل تیتراسیون حجمی تیتراسیون با محلول استاندارد نیترات نقره است. یون‌های سیانید و نیترات نقره یون‌های مجتمع سیانید نقره را تولید می‌کنند. یون های اضافی نقره با محلول نشانگر کلرید نقره واکنش می دهند و محلول از زرد به نارنجی مایل به قرمز تغییر می کند. اصل اسپکتروفتومتری این است که در شرایط خنثی، سیانید با کلرامین T واکنش داده و کلرید سیانوژن را تشکیل می دهد، سپس با آپیریدین واکنش می دهد و گلوتن دی آلدئید تشکیل می دهد، که با آپیریدینون یا باربین واکنش می دهد تامیک اسید رنگ آبی یا بنفش متمایل به قرمز تولید می کند، و عمق رنگ متناسب با محتوای سیانید است.
برخی عوامل تداخلی در اندازه گیری تیتراسیون و اسپکتروفتومتری وجود دارد و معمولاً اقدامات پیش تصفیه مانند افزودن مواد شیمیایی خاص و پیش تقطیر مورد نیاز است. هنگامی که غلظت مواد مزاحم خیلی زیاد نباشد، هدف فقط از طریق تقطیر پیش از تقطیر قابل دستیابی است.
63. اقدامات احتیاطی برای اندازه گیری سیانور چیست؟
⑴سیانید بسیار سمی است و آرسنیک نیز سمی است. در طول عملیات آنالیز باید احتیاط بیشتری کرد و باید در هود بخار انجام شود تا از آلودگی پوست و چشم جلوگیری شود. هنگامی که غلظت مواد مزاحم در نمونه آب زیاد نباشد، سیانید ساده به هیدروژن سیانید تبدیل شده و در شرایط اسیدی از طریق پیش تقطیر از آب خارج می شود و سپس از طریق محلول شستشوی هیدروکسید سدیم جمع آوری می شود و سپس مایع ساده سیانید به هیدروژن سیانید تبدیل می شود. تشخیص سیانید ساده از سیانید پیچیده، افزایش غلظت سیانید و کاهش حد تشخیص.
⑵ اگر غلظت مواد مزاحم در نمونه های آب نسبتاً زیاد باشد، ابتدا باید اقدامات مربوطه برای از بین بردن اثرات آنها انجام شود. وجود اکسیدان باعث تجزیه سیانید می شود. اگر مشکوک به وجود اکسیدان در آب هستید، می توانید مقدار مناسبی از تیوسولفات سدیم اضافه کنید تا تداخل آن از بین برود. نمونه های آب باید در بطری های پلی اتیلن نگهداری شوند و ظرف 24 ساعت پس از جمع آوری آنالیز شوند. در صورت لزوم، هیدروکسید سدیم جامد یا محلول غلیظ هیدروکسید سدیم باید اضافه شود تا مقدار pH نمونه آب به 12 تا 12.5 افزایش یابد.
⑶ در طول تقطیر اسیدی، سولفید را می توان به شکل سولفید هیدروژن تبخیر کرد و توسط مایع قلیایی جذب شد، بنابراین باید از قبل حذف شود. دو راه برای حذف گوگرد وجود دارد. یکی اضافه کردن اکسیدانی که نمی تواند CN- (مانند پرمنگنات پتاسیم) را در شرایط اسیدی اکسید کند تا S2- اکسید شود و سپس تقطیر شود. دیگری اضافه کردن مقدار مناسب پودر جامد CdCO3 یا CbCO3 برای تولید فلز است. سولفید رسوب می کند و رسوب فیلتر شده و سپس تقطیر می شود.
⑷در طول تقطیر اسیدی، مواد روغنی نیز می توانند تبخیر شوند. در این زمان می توانید از اسید استیک (1+9) برای تنظیم pH نمونه آب روی 6 تا 7 استفاده کنید و سپس به سرعت 20 درصد حجم نمونه آب را به هگزان یا کلروفرم اضافه کنید. استخراج کنید (نه چند بار)، سپس بلافاصله از محلول هیدروکسید سدیم استفاده کنید تا مقدار pH نمونه آب را به 12 تا 12.5 برساند و سپس تقطیر کنید.
⑸ در طول تقطیر اسیدی نمونه های آب حاوی غلظت بالای کربنات ها، دی اکسید کربن آزاد می شود و توسط محلول شستشوی هیدروکسید سدیم جمع آوری می شود و بر نتایج اندازه گیری تأثیر می گذارد. هنگام مواجهه با فاضلاب کربناته با غلظت بالا می توان به جای هیدروکسید کلسیم برای تثبیت نمونه آب از هیدروکسید کلسیم استفاده کرد، به طوری که PH نمونه آب به 12 تا 12.5 افزایش یافته و پس از بارش، مایع رویی در بطری نمونه ریخته می شود. .
⑹ هنگام اندازه گیری سیانید با استفاده از نورسنجی، مقدار pH محلول واکنش مستقیماً بر مقدار جذب رنگ تأثیر می گذارد. بنابراین غلظت قلیایی محلول جذبی باید به شدت کنترل شود و به ظرفیت بافر بافر فسفات توجه شود. پس از افزودن مقدار مشخصی بافر، باید توجه داشت که آیا می توان به محدوده pH بهینه رسید یا خیر. علاوه بر این، پس از تهیه بافر فسفات، مقدار PH آن باید با PH متر اندازه گیری شود تا ببینیم که آیا شرایط لازم را دارد تا از انحرافات زیاد ناشی از معرف های ناخالص یا وجود آب کریستالی جلوگیری شود.
⑺تغییر محتوای کلر موجود در آمونیوم کلرید T نیز یکی از دلایل رایج تعیین نادرست سیانید است. هنگامی که توسعه رنگ وجود ندارد یا توسعه رنگ خطی نیست و حساسیت کم است، علاوه بر انحراف در مقدار pH محلول، اغلب به کیفیت آمونیوم کلرید T مربوط می شود. بنابراین، محتوای کلر موجود آمونیوم کلرید T باید بالای 11 درصد باشد. اگر پس از آماده سازی تجزیه شده یا دارای رسوب کدر باشد، قابل استفاده مجدد نیست.
64. بیوفازها چیست؟
در فرآیند تصفیه بیولوژیکی هوازی، صرف نظر از شکل ساختار و فرآیند، مواد آلی موجود در فاضلاب از طریق فعالیت های متابولیکی لجن فعال و میکروارگانیسم های بیوفیلم در سیستم تصفیه اکسید شده و به مواد معدنی تجزیه می شوند. بنابراین فاضلاب تصفیه می شود. کیفیت پساب تصفیه شده به نوع، کمیت و فعالیت متابولیکی میکروارگانیسم هایی که لجن فعال و بیوفیلم را می سازند، مرتبط است. طراحی و مدیریت عملیات روزانه سازه‌های تصفیه فاضلاب عمدتاً برای ایجاد شرایط محیطی بهتر برای میکروارگانیسم‌های لجن فعال و بیوفیلم است تا بتوانند حداکثر حیات متابولیکی خود را اعمال کنند.
در فرآیند تصفیه بیولوژیکی فاضلاب، میکروارگانیسم ها یک گروه جامع هستند: لجن فعال از انواع میکروارگانیسم ها تشکیل شده است و میکروارگانیسم های مختلف باید با یکدیگر تعامل داشته باشند و در یک محیط متعادل زیست محیطی زندگی کنند. انواع مختلف میکروارگانیسم ها قوانین رشد خاص خود را در سیستم های تصفیه بیولوژیکی دارند. به عنوان مثال، زمانی که غلظت مواد آلی بالا باشد، باکتری هایی که از مواد آلی تغذیه می کنند غالب هستند و به طور طبیعی بیشترین تعداد میکروارگانیسم ها را دارند. هنگامی که تعداد باکتری ها زیاد باشد، تک یاخته هایی که از باکتری ها تغذیه می کنند ناگزیر ظاهر می شوند و سپس میکرومتازوئرهایی که از باکتری ها و تک یاخته ها تغذیه می کنند ظاهر می شوند.
الگوی رشد میکروارگانیسم ها در لجن فعال به درک کیفیت آب فرآیند تصفیه فاضلاب از طریق میکروسکوپ میکروبی کمک می کند. اگر در طول بررسی میکروسکوپی تعداد زیادی تاژک‌دار پیدا شود، به این معنی است که غلظت مواد آلی در فاضلاب همچنان بالا است و نیاز به تصفیه بیشتر است. هنگامی که مژک های شنا در طول معاینه میکروسکوپی یافت می شوند، به این معنی است که فاضلاب تا حد معینی تصفیه شده است. هنگامی که مژک‌های بی‌پایان تحت بررسی میکروسکوپی یافت می‌شوند، وقتی تعداد مژک‌های شناگر کم باشد، به این معنی است که مواد آلی و باکتری‌های آزاد بسیار کمی در فاضلاب وجود دارد و فاضلاب نزدیک به پایدار است. هنگامی که روتیفرها در زیر میکروسکوپ یافت می شوند، به این معنی است که کیفیت آب نسبتاً پایدار است.
65. میکروسکوپ بیوگرافی چیست؟ عملکرد چیست؟
میکروسکوپ بیوفاز عموماً فقط می تواند برای تخمین وضعیت کلی کیفیت آب استفاده شود. این یک آزمایش کیفی است و نمی تواند به عنوان یک شاخص کنترل برای کیفیت پساب تصفیه خانه های فاضلاب استفاده شود. به منظور نظارت بر تغییرات در توالی میکروفون، شمارش منظم نیز مورد نیاز است.
لجن فعال و بیوفیلم اجزای اصلی تصفیه بیولوژیکی فاضلاب هستند. رشد، تولید مثل، فعالیت های متابولیکی میکروارگانیسم ها در لجن و جانشینی بین گونه های میکروبی می تواند به طور مستقیم وضعیت تصفیه را منعکس کند. در مقایسه با تعیین غلظت مواد آلی و مواد سمی، میکروسکوپ بیوفاز بسیار ساده‌تر است. شما می توانید تغییرات و رشد جمعیت و کاهش تک یاخته ها را در لجن فعال در هر زمان درک کنید و بنابراین می توانید ابتدا در مورد میزان تصفیه فاضلاب یا کیفیت آب ورودی قضاوت کنید. و اینکه آیا شرایط عملیاتی نرمال است یا خیر. بنابراین، علاوه بر استفاده از ابزارهای فیزیکی و شیمیایی برای اندازه‌گیری خواص لجن فعال، می‌توانید از میکروسکوپ نیز برای مشاهده مورفولوژی، حرکت رشد و کمیت نسبی میکروارگانیسم‌ها برای قضاوت در مورد عملکرد تصفیه فاضلاب استفاده کنید تا غیرعادی‌ها را تشخیص دهید. شرایط را زود تشخیص دهید و اقدامات به موقع انجام دهید. اقدامات متقابل مناسب برای اطمینان از عملکرد پایدار دستگاه درمان و بهبود اثر درمان باید انجام شود.
66. هنگام مشاهده موجودات با بزرگنمایی کم به چه نکاتی توجه کنیم؟
مشاهده با بزرگنمایی کم برای مشاهده تصویر کامل فاز بیولوژیکی است. به اندازه لخته لجن، سفتی ساختار لجن، نسبت ژله باکتریایی و باکتری رشته ای و وضعیت رشد توجه کنید و ثبت و توضیحات لازم را انجام دهید. . لجن با لخته های لجن بزرگ دارای عملکرد ته نشینی خوب و مقاومت قوی در برابر ضربه بار زیاد است.
لخته‌های لجن را می‌توان از نظر قطر متوسط ​​به سه دسته تقسیم کرد: لخته‌های لجن با قطر متوسط ​​بیش از 500 میکرومتر، لجن درشت دانه نامیده می‌شوند.<150 μm are small-grained sludge, and those between 150 500 medium-grained sludge. .
خصوصیات لجن های لجن به شکل، ساختار، سفتی لجن ها و تعداد باکتری های رشته ای در لجن اشاره دارد. در بررسی میکروسکوپی لخته های لجنی که تقریباً گرد هستند را می توان لخته های گرد و لخته هایی که کاملاً با شکل گرد متفاوت هستند را لخته های نامنظم نامید.
حفره های شبکه در لخته های متصل به سیستم تعلیق خارج از لخته ها، ساختارهای باز و آنهایی که حفره های باز ندارند، ساختارهای بسته نامیده می شوند. باکتری های میسل در لخته ها به طور متراکم قرار گرفته اند و آنهایی که مرزهای مشخصی بین لبه های لخته و تعلیق خارجی دارند، لخته های محکم نامیده می شوند، در حالی که آنهایی که لبه های نامشخص دارند، لخته های شل نامیده می شوند.
تمرین ثابت کرده است که لخته های گرد، بسته و فشرده به راحتی با یکدیگر منعقد و متمرکز می شوند و عملکرد ته نشینی خوبی دارند. در غیر این صورت، عملکرد ته نشینی ضعیف است.
67. هنگام مشاهده موجودات با بزرگنمایی زیاد به چه نکاتی توجه کنیم؟
با مشاهده با بزرگنمایی بالا، می توانید ویژگی های ساختاری ریزحیوانات را بیشتر مشاهده کنید. در هنگام مشاهده باید به شکل ظاهری و ساختار درونی ریزحیوانات از جمله وجود سلول های غذایی در بدن کرم های زنگوله ای، تاب خوردن مژک داران و ... توجه کرد.در مشاهده توده های ژله ای باید به این موارد توجه شود. ضخامت و رنگ ژله، نسبت توده های ژله جدید و غیره. هنگام مشاهده باکتری های رشته ای، توجه کنید که آیا مواد لیپیدی و ذرات گوگرد در باکتری های رشته ای انباشته شده اند یا خیر. در عین حال به ترتیب، شکل و ویژگی‌های حرکتی سلول‌ها در باکتری‌های رشته‌ای توجه کنید تا در ابتدا درباره نوع باکتری‌های رشته‌ای قضاوت کنید (شناسایی بیشتر باکتری‌های رشته‌ای). انواع نیاز به استفاده از لنز روغنی و رنگ آمیزی نمونه های لجن فعال دارند).
68. چگونه می توان میکروارگانیسم های رشته ای را در هنگام مشاهده فاز بیولوژیکی طبقه بندی کرد؟
میکروارگانیسم‌های رشته‌ای در لجن فعال شامل باکتری‌های رشته‌ای، قارچ‌های رشته‌ای، جلبک‌های رشته‌ای (سیانوباکتری‌ها) و سایر سلول‌هایی هستند که به هم متصل هستند و تالی‌های رشته‌ای را تشکیل می‌دهند. در میان آنها، باکتری های رشته ای شایع ترین هستند. همراه با باکتری های گروه کلوئیدی، جزء اصلی لخته لجن فعال را تشکیل می دهد. باکتری های رشته ای توانایی قوی در اکسیداسیون و تجزیه مواد آلی دارند. با این حال، با توجه به سطح ویژه بزرگ باکتری‌های رشته‌ای، زمانی که باکتری‌های رشته‌ای در لجن از جرم ژله باکتری فراتر رفته و بر رشد غالب شوند، باکتری‌های رشته‌ای از لخته به لجن حرکت می‌کنند. پسوند خارجی از پیوستگی بین لخته ها جلوگیری می کند و مقدار SV و مقدار SVI لجن را افزایش می دهد. در موارد شدید باعث انبساط لجن می شود. بنابراین، تعداد باکتری های رشته ای مهم ترین عامل موثر بر عملکرد ته نشینی لجن است.
با توجه به نسبت باکتری های رشته ای به باکتری های ژلاتینی در لجن فعال، باکتری های رشته ای را می توان به پنج درجه تقسیم کرد: ①00 - تقریباً هیچ باکتری رشته ای در لجن وجود ندارد. ②± درجه - مقدار کمی باکتری رشته ای در لجن وجود ندارد. درجه ③+ - تعداد متوسطی از باکتری های رشته ای در لجن وجود دارد و مقدار کل آن کمتر از باکتری های موجود در توده ژله است. درجه ④++ - تعداد زیادی باکتری رشته ای در لجن وجود دارد و مقدار کل آن تقریباً برابر با باکتری های موجود در توده ژله است. ⑤++ درجه - لخته های لجن دارای باکتری های رشته ای به عنوان اسکلت هستند و تعداد باکتری ها به طور قابل توجهی از باکتری های میسل بیشتر است.
69. در مشاهده فاز بیولوژیکی باید به چه تغییراتی در میکروارگانیسم های لجن فعال توجه کرد؟
انواع مختلفی از میکروارگانیسم ها در لجن فعال تصفیه خانه های فاضلاب شهری وجود دارد. درک وضعیت لجن فعال با مشاهده تغییرات در انواع میکروبی، شکل ها، مقادیر و حالات حرکتی نسبتا آسان است. با این حال، به دلایل کیفیت آب، ممکن است میکروارگانیسم های خاصی در لجن فعال تصفیه خانه های فاضلاب صنعتی مشاهده نشوند و حتی ممکن است اصلاً میکروجانور وجود نداشته باشد. یعنی فازهای بیولوژیکی تصفیه خانه های مختلف فاضلاب صنعتی بسیار متفاوت است.
⑴تغییرات در گونه های میکروبی
انواع میکروارگانیسم ها در لجن با کیفیت آب و مراحل بهره برداری تغییر می کند. در مرحله کشت لجن، با تشکیل تدریجی لجن فعال، پساب از حالت کدر به شفاف تغییر می کند و میکروارگانیسم های موجود در لجن دچار تکامل منظم می شوند. در طول عملیات عادی، تغییرات در گونه های میکروبی لجن نیز از قوانین خاصی پیروی می کند و تغییرات در شرایط عملیاتی را می توان از تغییرات گونه های میکروبی لجن استنباط کرد. به عنوان مثال، هنگامی که ساختار لجن شل می شود، مژک های شناگر بیشتری وجود خواهند داشت و زمانی که کدورت پساب بدتر می شود، آمیب ها و تاژکک ها به تعداد زیاد ظاهر می شوند.
⑵تغییر در وضعیت فعالیت میکروبی
هنگامی که کیفیت آب تغییر می کند، وضعیت فعالیت میکروارگانیسم ها نیز تغییر می کند و حتی شکل میکروارگانیسم ها با تغییرات فاضلاب تغییر می کند. با در نظر گرفتن کرم های زنگوله ای، سرعت تاب خوردن مژک ها، مقدار حباب های غذایی انباشته شده در بدن، اندازه حباب های تلسکوپی و اشکال دیگر، همگی با تغییر در محیط رشد تغییر می کنند. وقتی اکسیژن محلول در آب خیلی زیاد یا خیلی کم باشد، یک واکوئل اغلب از سر کرم زنگ بیرون می زند. زمانی که مواد نسوز در آب ورودی زیاد باشد یا دما خیلی پایین باشد کرم‌های ساعت غیرفعال می‌شوند و ذرات غذا در بدن آن‌ها جمع می‌شود که در نهایت منجر به مرگ حشرات در اثر مسمومیت می‌شود. هنگامی که مقدار pH تغییر می کند، مژک های روی بدن کرم ساعت از حرکت باز می مانند.
⑶تغییر در تعداد میکروارگانیسم ها
انواع مختلفی از میکروارگانیسم ها در لجن فعال وجود دارد، اما تغییر در تعداد میکروارگانیسم های خاص می تواند منعکس کننده تغییرات کیفیت آب نیز باشد. به عنوان مثال، باکتری های رشته ای زمانی که در مقادیر مناسب در طول عملیات عادی وجود داشته باشند بسیار مفید هستند، اما حضور زیاد آنها منجر به کاهش تعداد توده های ژله ای باکتریایی، انبساط لجن و کیفیت پایین پساب می شود. ظهور تاژک داران در لجن فعال نشان می دهد که لجن شروع به رشد و تکثیر می کند، اما افزایش تعداد تاژک ها اغلب نشانه کاهش اثربخشی درمان است. ظهور تعداد زیادی کرم زنگوله عموماً نشان دهنده رشد بالغ لجن فعال است. در این زمان اثر درمانی خوب است و همزمان مقدار بسیار کمی روتیفر دیده می شود. اگر تعداد زیادی روتیفر در لجن فعال ظاهر شود، اغلب به این معنی است که لجن در حال پیری یا اکسید شدن بیش از حد است و متعاقباً ممکن است لجن متلاشی شود و کیفیت پساب ممکن است بدتر شود.